“Het beroep heb ik altijd leuk gevonden,” vertelt Anita. Het omgaan met mensen, creatieve oplossingen bedenken, leerlingen begeleiden en zichzelf blijven ontwikkelen: dat is waar ze energie van krijgt. Ook collega’s stimuleert ze graag om nieuwe dingen te proberen.
Als ergo-coach zoekt ze altijd naar praktische én creatieve oplossingen. Soms heel klein en inventief. Maar vaak moet zij ‘out of the box’ denken, zoals een klant leren zichzelf een injectie toe te dienen. Een van haar meest recente creatieve vondsten: een te lange, steriele katheterslang afknippen en voor een andere klant gebruiken als rietje: “Je moet altijd blijven kijken wat er wél kan.”

Privéleven en balans

Thuis hebben Anita en haar man ieder hun eigen bezigheden. Terwijl hij veel klust bij anderen, geniet zij van haar werk en van actieve vrijetijdsbesteding. “We waarderen onze eigenheid en dat we ieder ons eigen ding hebben.”
Samen ondernemen ze ook veel. Zo gingen ze recent naar een openluchtconcert in Bloemendaal. Toen hun vakantie naar Colorado onverwacht niet doorging, vroeg haar man ChatGPT om een alternatief, dat werd IJsland! Binnenkort trekken ze daar rond met een auto met tent op het dak. Ook varen en kamperen met hun sloep staat regelmatig op het programma.

Vitaliteit – haar geheim

Anita is een echte levensgenieter, maar ook iemand die elke dag bewust beweegt. Ze zwemt élke ochtend in buitenwater, behalve als er ijs ligt. “Ik kan zo genieten van een veertje op het water, vogels die heen en weer vliegen of een zwaan die met me meezwemt. Dat is mijn dagelijkse meditatiemoment.” Zelfs met een gebroken pols liet ze zich niet tegenhouden: haar man kocht een speciale hoes voor het gips zodat ze tóch het water in kon. Met diezelfde gebroken pols werd een fietsvakantie omgezet naar tandemvakantie en fietsten ze in één week 300 km. Daarnaast wandelt ze wekelijks 20 km met vriendinnen en volgt ze 2×10 weken per jaar ook Zumba lessen. “Dat is best veel,” zegt ze “Niet voor niets werk ik maar drie ochtenden.” Op mijn vraag hoeveel uur ze hiervoor werkte, zegt ze lachend: “28-32 uur en toen deed ik eigenlijk ook al die dingen.”

Als Anita het voor het zeggen had…

“Ik zou veel meer kijken naar wat echt bij mensen past, en ze dát laten voelen in hun werk. Je kunt iemand stimuleren om te gaan sporten, maar als het niet bij ze past, houden ze het niet vol. Samen bewegen helpt in het proces van veranderen. Dit kan net dat zetje geven als iemand denkt; doe ik het wel of niet. Blijf denken in mogelijkheden, kijk wat er wél kan en soms moet je een lange adem hebben. Er zijn al veel goede dingen geregeld, zoals de elektrische fiets. Laten we dat vasthouden en verder uitbouwen.”